Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 69

หลังจากที่ตัวผมขึ้นห้องขังมาได้ไม่เท่าไหร่ หันไปมองข้างกายเห็นเพียงที่นอนเปล่า ๆ 1 หลัง มันรู้สึกใจคอไม่ดียังไงไม่รู้ เวลาที่ไม่มีไอ้แว่นอยู่ข้าง ๆ มันดูเหมือนว่าผมขาดอะไรไป นี่ผมติดมันหนักขนาดนี้เลยหรือนี่
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 68

มีเสียงประกาศเรียกให้ออกมามอบตัวแก่เจ้าหน้าที่ในตอนนี้ดังขึ้น ผู้ที่ได้ทำการทะเลาะวิวาทให้ออกมาที่กลางสนามทั้งหมด นี้คือคำสั่งของเจ้าหน้าที่ที่ได้เข้าเวรเป็นผ.บแดนของวันนี้(ผมจำชื่อไม่ได้) เงียบ..ไม่มีใครเดินมามอบตามที่ประกาศ
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 67

ในเมื่อพูดกันดี ๆ แล้วไม่ต้องการกัน ก็ไม่ต้องคุยอะไรกันแล้วให้มากความ ในเมื่อคำตอบจากมัน ก็คือสภาพของไอ้หยีที่กลับมาแบบนี้ การมีเรื่องในคุกนั้นผมก็รู้อยู่เต็มอก ว่ามันไม่คุ้มกันหรอกครับ สุดท้ายเจ้าหน้าที่ก็รับจบหมด แต่ในเมื่อเรื่องมันมาหาถึงขนาดนี้แล้ว
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 66

พอหลังจากแข่งบอลเสร็จพักใหญ่ ๆ ผมรู้สึกว่าร่างกายมันอ่อนล้าและอ่อนแรงอย่างเห็นได้ชัด ผมนอนพักเหนื่อยเอาแรงอยู่ที่ซุ้มบ้านผม ไอ้แว่นเองก็นอนพักเหนื่อยอยู่ข้างผมเหมือนกัน
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 65

ผมนอนแผ่เอาผ้าเย็นปิดหน้า ด้วยความเหนื่อยล้าสุดกำลัง 'ใจจะขาดให้ได้เลยกู ครึ่งหลังกูจะไหวป่าวว่ะเนี้ย' ผมนึกในใจขณะนอนหลับตาเอาแรงอยู่ เสียงนกหวีดดังยาว..ให้เริ่มครึ่งหลังได้
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 64

จากที่ใครคิดว่าเป็นคนอารมณ์เย็นที่สุดในกลุ่มอย่างผม กลับเป็นผมซะเองที่แสดงตัวออกมาชัดเจนเลยว่า กูอยากมีเรื่องกับมึงมากที่สุด ผมกับมันต่างจ้องตากันราวกับว่ากำลังแข่งขันจ้องตากันอย่างไงอย่างงั้น ถ้าใครกระพริบตาก่อนก็แพ้ไป
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 63

มันเป็นการเริ่มต้นปีใหม่ที่ดีเลยทีเดียวสำหรับปีนี้ ไม่มีเรื่องค้างคาใจใด ๆ ให้ต้องมาเป็นทุกข์กันจนข้ามปีอย่างที่เคยเตรียมใจเอาไว้ ความทุกข์ที่มันสุมอยู่ในใจอยู่นาน บัดนี้มันก็ได้มลายหายไปจนหมดสิ้น.. สิ้นสุดความทรมานสักที หมดเรื่องร้ายสักทีในปีนี้... 
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 62

28 ธ.ค. 58 วันสุดท้ายของวันทำงานและวันเยี่ยมญาติของแดนนี้อีกด้วย เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบจะเที่ยงคืน เช้านี้ตื่นมาก็เลยรู้สึกมึนหัวนิดหน่อยบวกกับอากาศที่หนาวกำลังพอดี ผมเลยคิดว่าวันนี้พอขึ้นโรงงานมาแล้วก็จะนอนให้มันเต็มที่เลยทีเดียว
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่ 61

และแล้ววันจู่โจมตรวจค้นก็ได้มาถึง เป็นอาทิตย์สุดท้ายจริงอย่างที่ป๋าเวียงเคยบอกเอาไว้ แต่ที่มันผิดคาดไปอย่างมากเลยก็คือ ชุดที่มาจู่โจมนั้น กลับกลายเป็นชุดดำจากกรมราชฑันณ์ บุกเข้ามาจู่โจมแบบสายฟ้าแล็ป จนไม่ทันตั้งตัวทั้งนักโทษและผู้คุมเองก็เช่นกัน
Story

คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่60

เสร็จธุระกับน้าชิดแล้ว ผมเลยพาไอ้แว่นไปหาอะไรกินกันที่ร้านของไอ้คม และเท่าที่ผมสังเกตุดูอาการของไอ้แว่นจนถึงตอนนี้ ผมลงความเห็นไปเลยว่า "หนักครับ" อาการมันหนักพอดูเลยละแต่มันเก็บอาการอยู่ ผมจึงต้องชวนมันคุยบ้างอะไรบ้าง ให้มันทำนู้นทำนี่ เพื่อที่จะไม่ให้มันทำตัวว่าง

Posts navigation