คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่12
บทที่ 12. กองกลางเข้าใหม่กับ10 ท่าพญายม ep. 2
” ผลประโยชน์ จะ ทำให้เราเห็นธาตุแท้ของคน “
**เสาร์อาทิตย์กำลังจะผ่านไป และเริ่มสัปดาห์ใหม่ของสิ้นเดือนกรกฎาคม เดือนที่โครตจะร้อน ระอุเดือนหนึ่งของปี แสงแดดที่แผดเผา แผ่นหลังและผิวหนังเริ่มแสบและแดงทีละนิดๆ สำหรับ แดนแรกรับนั้น ผ.บ แดน เขาเน้นหนักเรื่องระเบียบวินัย ทำให้
กองกลางเข้าใหม่ที่ยังไม่ได้จำแนกประมาณ170กว่าคน ร่วมถึงผมเข้าไปด้วย สุดซิครับงานนี้ อาการก็ยังไม่ค่อยจะดี กำลังอยู่ในช่วงพักฟื้นร่างกาย แถมไม่ถูกกับครูฝึก(นักโทษด้วยกัน) ก็ไอ้โลมาเป็นคนฝึก งานนี้ มีมันแน่นอนครับผม***
ยินดีต้อนรับ…กับเช้าวันจันทร์ที่สดใส(เหี้ยๆ) วันหยุดสองวันที่ผ่านมา ไม่มีคนใหม่เข้ามา ทำให้ประชากรในห้องแรกรับเท่าเดิม คือ แน่นเท่าเดิม แต่สำหรับผม ก็ เหมือนเดิมคือ นอนกับบังยูเหมือนเดิม
วันนี้เป็นวันเปิดทำการวันแรก และ เป็นวันเยี่ยมญาติของแดนแรกรับ ผมได้คิดในใจว่าจะมีใครมาเยี่ยมไหม…ไม่ใช่เมียนะครับ(เพราะไม่มี) ที่บ้านจะมาหรือป่าว แต่แล้วความคิดของผมมันคงจะดังไป อยู่ๆำี่เล็กก็พูดเรื่องเยี่ยมญาติกับผมขึ้นมา ” ใหญ่ วันนี้ป๋าเขาจะมาเยี่ยมไหม ให้หาทางติดต่อให้ไหม…หรือเอาไง “ ” ผมว่ายังก่อนดีกว่าพี่ ไม่อยากรบกวนเขา ให้เสียความรู้สึกมากไปกว่านี้ และ อีกอย่างเขาคงโมโหผมอยู่ อ่ะพี่ รอสดที่มีใกล้หมดก่อน และถ้ายังไม่มาค่อยติดต่อไป ” ผมได้อธิบายให้พี่ชายฟัง ว่าทำไมถึงยังไม่ติดต่อป๋า(พ่อ) ให้มาเยี่ยมผม ในตอนนี้” ตามใจเอ็ง ” พี่เล็กพูดขึ้นมา
ในเวลาเดียวกัน บังยูก็เดินมาคุยอะไรกับพี่เล็ก มันดูมีความลับ เพราะคุยกันเบามาก ผมก็เลยแกล้งทำเป็นไม่สนใจ ล้างหน้าล้างตา รอกินกาแฟที่เด็กๆในบ้านเตรียมให้ดีกว่า เพราะผมรู้ เดี๋ยว พี่เล็กก็ต้องมาเล่าให้ฟังในวงกาแฟ และก็เป็นไปตามที่คาดเอาไว้ ” วันนี้งานเข้า บ้านไอ้โรจสุพรรณ นอกเหนือจากยอดที่ได้แล้ว ใครจะเอาอะไรพิเศษ รึป่าว มันให้ไอ้ยูมาถาม เพราะให้พิเศษแค่บ้านเรา บ้านอ้ำ(หัวหน้าห้อง2/5ห้องอ.เมือง)และ บ้านไก๋มัน “ การเปิดประเด็น ของพี่เล็กวันนี้ก็ คือ มียาเข้ามาในเรือนจำ ซึ่ง *ยาในที่นี้คุณผู้อ่านคงไม่คิดว่ามันเป็นยาพารากันนะครับ* ในวันนี้ บ้านสุพรรณ จะมียาเข้ามา มันเข้ามาทางไหน อันนี้ ผมก็ยังไม่รู้ แต่คิดว่าคงอีกไม่นาน ถ้าผมอยากจะรู้จริงๆ เดี๋ยวก็ได้รู้ แต่ของแบบนี้ สายใครสายมัน ถึงเรารู้ ก็ ติดต่อให้เอามาให้เราไม่ได้
” ไอ้ บี มึงจะเอาอะไรเพิ่มไหมเห็นเสาร์-อาทิตย์ มึงรวยไฮโล นิหว่า ” พี่เล็กถาม ไอ้บี นักตะกร้อตัวเรือนจำที่ผมอยู่ ซึ่ง ในแดนนี้ น้อยคนที่จะเล่นตะกร้อเดี่ยวๆกับมัน ยิ่งวางเดิมพันเนี่ย ถือหางข้างไอ้บีรับประกันไม่มีผิดหวัง ..และไอ้บีก็ได้ตอบไปว่า ” เอาตัวใหญ่(ไอซ์)มาครึ่งแล้วกัน 2000สดใช่ป่ะ ขอก้อนๆนะ” แล้วพี่เล็ก ก็ ถามคนอื่นๆในบ้าน ก็ไม่มีใครเอาอีก ผมก็เลยถามพี่เล็กไปว่า ” ตัวเล็กแถวเท่าไหร “
พี่เล็กมองหน้าผม เหมือนกับชั่งใจอะไรซักอย่างในความคิดของแก ผมก็เลยพูดไปอีกว่า ” เอามากินกำไรอีกที กำไรได้มาก็เอามากินกันในบ้าน ขอ300สดได้ไหม ” พอผมออกตัวพูดไปแบบนี้ พี่เล็กแกจึงได้พูดมาว่า ” นึกว่าใหญ่ จะเล่นอีก ” ผมเลยถามแกแบบแย่ๆไปว่า “ถ้าผมจะเล่นล่ะ ” ” ก็แล้วแต่เอ็งโตๆกันแล้ว ” พี่เล็กได้ตอบผม ผมก็เลยพูดย้ำไปอีกว่า ” ไม่เล่นหรอก น่า.,..เอามาขาย พี่นั้นแหละเอาไปขายด้วย แล้วเอาทุนกลับมา ” เอ๊า!..ไหนเป็นกุอีกเนี๊ย….” พี่เล็ก ผูดขึ้นมาแบบติดตลก เรียกรอยยิ้มขึ้นมาให้เราสองคนได้ ….และแล้วก็ถึงเวลา เคารพธงชาติและก็เช็คยอดรวมตามปรกติ ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปปฏิบัติหน้าที่ ตามจุดต่าง ที่ ตัวเองได้รับ เพราะว่า ผ.บแดนนี้ เข้มงวดกวดขัน กับระเบียบวินัย
เป็นอย่างมาก เห็นนักโทษเดินเพ่นพ่าน เป็นไม่ได้ ต้องเรียกมาถามว่าอยู่ตรงไหน บนโรงงาน หรืออะไร
ตอบผิด มึงเตรียมตัวได้เลย ไม่โดนซ้อม ก็ โดนตีน เหมือนกับว่าแกบ้าอำนาจ หรือ โรคจิต ชอบเห็นคนอื่นเจ็บปวดรึเปล่า ผมก็ไม่แน่ใจ
“ใหญ่…หาเหลี่ยมหลบเอานะ พี่ขึ้นโรงงานก่อน มีอะไรให้ในบ้านขึ้นไปตามแล้วกัน ” พี่เล็กบอกกับผม
คงกลัวผมจะน้อยใจละมั่ง ว่าทำไมแกไม่ดึงผมไม่ให้ฝึก แต่ผมรู้ว่าคนใหม่ ต้องฝึกระเบียบแถว และ ต้องฝึก สิบท่าพยาญยมให้ได้ ผมก็เลย ผยักหน้าบอกแกให้เข้าใจ “ปรี๊ดดๆๆ..ปรี๊ดด”” เสียงเป่านกหวีดยาว3ครั้ง เป็นสัญญาณ เรียกคนใหม่ ให้มาร่วมกัน ตามจุดที่ จ่าฝึกได้กำหนด เสียงฝีเท้า ของคนจำนวนมาก วิ่งกรูกันเข้ามาที่กลางสนาม กองกลางเข้าใหม่
จำนวน 148 คน ต่อแถวเรียงจากตำ่ไปสูง ทั้งหมด15แถว พร้อมกับเสียง “hey” ดังสนั่นลั่นทุ่งกันเลยทีเดียว ฝึกระเบียบแถว ท่องคำปฏิญาณโรงเลี้ยง ฝึก10ท่าพญายม วนไปวนมาเป็นชั่วโมง แสงแดดเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาที่มันเพิ่มขึ้นจาก 9:00 น เป็น 10:00 น ไม่มีทีท่าว่าจะได้หยุดพัก ความรู้สึกผมเหมือนโดนแกล้ง จากไอ้โลมา เพราะเวลาที่ผมหันไปสบตากับมัน ต้องเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของมันทุกที ใจของผมมันเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยอารมณ์ที่โมโห เพิ่มมากขึ้นทุกทีทุกที แต่ก็ต้องข่มใจเอาไว้เพราะว่ามันได้ไม่คุ้มเสีย ถ้าออกอาวุธใส่มันขึ้นมา ผบแดน เอากูตายแน่นอน ” เหี้ย..เอ๋ยจะเป็นลม “ ผมนึกในใจ ด้วยร่างกายที่มันยังไม่สมบูรณ์เต็มที่ ทำให้ผมจะเป็นลม ภาพตรงหน้ามันหมุนวนไปหมด
แต่แล้วเสียงนกหวีดก็ดังขึ้นมา สั่งให้พวกเราพักประจวบเหมาะ กับข้าวเบิกได้เข็นเข้ามาในแดนพอดี ผมพยุงตัวเองเดินเข้าไปในบ้านแน่นอนแผ่หลาทันทีหัวใจเต้นแรง เหงื่อโทรมกาย” นี่กูเป็นอะไรวะเนี่ยอยากจะตายให้ได้เลย” ผมรู้สึกสับสนกับร่างกายตัวเองในตอนนี้ นี่เราดูอ่อนแอขนาดนี้เลยหรอนี่ ผมคิดในใจ พี่เล็กเดินเข้ามาเห็นสภาพผมก็เลยพูดขึ้นว่า” มันแย่ขนาดนี้เลยหรอใหญ่ สงสัยไม่เคยออกกำลังกายเลยสิถ้า อยู่ข้างนอกคงจะกิน ขี้ ปี้ นอนน่ะสิ “ พี่เล็กพูดแซวผมด้วยแววตาที่ยิ้มแย้ม ผมได้แต่พยักหน้าโดยที่ไม่พูดอะไร….
คุณผู้อ่านครับผมจะอธิบายเพิ่มเติมว่า การที่ผู้ต้องขังต้องมาฝึกอะไรแบบนี้ มันคือการเตรียมความพร้อมเรื่องระเบียบแถว และ การปรับสภาพของร่างกายให้มันตื่นตัว เพราะว่าเราอยู่ข้างนอกมันต่างจากข้างในเยอะ ข้างนอกเรายังไงก็ได้ จะกินจะนอนตอนไหนก็ได้ ไม่ต้องมีระเบียบวินัยอะไร ต่างจากข้างในนี้ ทุกอย่างมีเวลา มีข้อบังคับ มันจะทำให้เรารู้สึกว่าไม่สะดวกสบาย เหมือนเป็นการดัดนิสัย สันดานเราไปที่ละเล็ก ละน้อย เข้าถึงได้บอกกันว่า”คุกไม่ได้สบายเหมือนบ้านหรอกนะ” และคุณผู้อ่านอยากรู้รึป่าวว่า สิบท่าพยาญยม มันคืออะไร…
มันก็คือท่าออกกำลังกายทั่วไปนั้นแหละครับแต่ในคุกเขาตั้งชื่อว่าแบบนั้น ผมจะบอกให้ว่ามีชื่ออะไรบ้าง1เศรียรสะบัด 2หมัดคู่ 3 ชูเข่า 4เกาตะตุ่ม 5จุ่มให้ลึก 6ศึกข้ามเศรียร 7เวียนรอบตัว 8ทวนข้างหลัง 9ตั้งยุบข้อ 10ต่อตบมือ เนี้ยละครับ10ท่า ที่ถ้าใครเคยผ่านคุกกันมาจะรู้จักกันทุกคน…(โปรดติดตามตอนต่อไป) หมีขาว ขั้ว โลกเหนือ
ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่ Keywordsfun และ Foong-Trending