By AI AI
อุเมมิยะ ริวโนะสุเกะ (Umemiya Ryunosuke)
เกิด 4 ธันวาคม ค.ศ.1983
อายุ 17 ปี (ในเนื้อเรื่อง)
ราศี มังกร กรุ๊ปเลือด O
วิญญาณประจำตัว โทคาเงโร่
อุเมมิยะ ริวโนะสุเกะ หัวโจกกลุ่มอันธพาลของเด็กหนีออกจากบ้าน ตัวอันตรายประจำเมือง เป็นนักเลงชอบหาเรื่อง ภายนอกดูน่ากลัว แต่ถ้าได้รู้จักตัวตนจริงๆของริวแล้ว เขาเป็นคนที่รักพวกพ้อง นิสัยดี เป็นผู้ฟังที่ดีช่วยเหลือเป็นที่พึ่งสำหรับคนที่ไร้หลัก หรือ หนีออกจากบ้าน เขาพร้อมที่จะดูแลและเป็นกำลังใจ พร้อมทั้งตามหาบ้านหรือเบสเพลสสถานที่ที่พวกเขาจะใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างสบายหรือจะเรียกว่าบ้านก็ได้ นอกจากนี้ริวเองยังถือว่ามีพรสวรรค์ในการทำอาหารเป็นอย่างมาก ฝีมือในการทำอาหารของเขานั้นถือว่ามีระดับไม่แตกต่างจากพ่อครัวเลยทีเดียว
ชีวิตในวัยเด็ก
ริวมีชีวิตในวัยเด็กที่แสนรันทด เขาเป็นเด็กที่ถูกพ่อและแม่นำเขามาทิ้งไว้ที่สถานสงเคราะห์ ตั้งแต่เด็ก ริวจึงรู้สึกโดดเดี่ยวและไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรทำไมเขาต้องถูกทิ้ง แต่โชคดีที่ริวเองเป็นเด็กที่เข้มแข็งเขาสามารถยอมรับความจริงได้ไว เมื่ออยู่ในสถานสงเคราะห์ริวได้พยายามเป็นอย่างมาก ในการช่วยเหลือเด็กคนอื่นๆ ที่ถูกทิ้งเป็นเสมือนหลักให้แก่เด็กๆมากมายในศูนย์ จนขนาดที่เด็กๆทั้งหมดต่างยกย่องให้เขาเป็นลูกพี่ นอกจากนี้เขายังเป็นเด็กที่มีจิตใจดีและเมตตาชอบช่วยเหลือผู้อื่น
จนกระทั่งเมื่อตอนได้เริ่มเข้าเรียน ริวก็ได้พบกับความจริงว่าโลกนี้นั้นโหดร้ายมากแค่ไหน เขาและเด็กที่ศูนย์ต่างถูกเด็กนักเรียนคนอื่นดูถูก เหยียดหยามและต่างดูแคลน ไม่เว้นแม้แต่อาจารย์ แทนที่จะช่วยเหลือก็กับร่วมวงไปกับนักเรียนคนอื่นๆด้วย ริวเองจึงต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งใหญ่ จากเด็กที่มีจิตใจดีเมตตากับเป็นเด็กที่ต่อต้านและโมโหง่ายกลายเป็นอันธพาล ส่วนหนึ่งที่ริวกลายเป็นแบบนี้เพราะเขาพยายามสร้างอีกตัวตนหนึ่งขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง ด้วยการเป็นอันธพาลก็ทำให้ไม่มีใครกล้าที่จะหาเรื่องหรือดูถูกเขาอีก
นานวันเข้าชื่อเสียงของเขาก็โด่งดังขึ้น ในตอนนี้ริวไม่ได้ตัวคนเดียวเขามีผู้คนมากมายที่พร้อมจะติดตามเขาไปทุกที่ ส่วนหนึ่งผู้คนที่ติดตามเขาก็มาจากการช่วยเหลือของริวเองแทบทั้งสิ้น ผู้คนเรานั้นเป็นเด็กหนีออกจากบ้าน เด็กที่ไม่มีใครต้องการ เด็กที่ถูกรังแกก็ต่างถูกริวช่วยไว้ พวกเขาเองพร้อมใจกันยกย่องให้ริวเป็นเสมือนหัวหน้าของพวกเขา ที่พวกเขาพร้อมที่จะสู้และทำเพื่อคุณริวของพวกเขาอย่างไม่ลังเล ครอบครัวของริวก็ได้เกิดขึ้นในวันนั้น พร้อมกับความฝันของริว ที่ฝันใตอนนี้แจ่มชัดขึ้นกว่าแต่ก่อนเมื่อมีทุกคนอยู่ด้วย ริวจึงมุ่งมั่นที่จะตามหาเบสเพลส สถานที่ ที่พวกเขาจะเรียกว่าบ้าน
ชีวิตในวัยเรียน
หลังจากนั้นได้ไม่นาน ริวได้ออกจากสถานสงเคราะห์ไปใช้ชีวิตรวมกันกับเหล่าพวกพ้องตั้งเป็นครอบครัวของพวกเขา ชีวิตในแต่ละวันของพวกริวก็เหมือนเดิมต่างแยกย้ายกันทำงานพิเศษและไปเรียนในสถานศึกษานอกระบบ ถึงจะลำบากที่ตอนนี้ไม่มีเงินช่วยเหลือ แต่ริวเองและพวกพ้องของเขาก็ไม่มีใครบ่น ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตน หลังจากเลิกเรียนหรืองานแล้ว พวกเขาจะมารวมตัวกัน เพื่อตามหาเบสเพลส สถานที่พวกเขาใช้เป็นที่อยู่หรือบ้าน ที่ตอนนี้พวกเขาต่างหาได้แล้ว เป็นสถานที่สงบไร้ผู้คน ติดกับตัวเมืองและรถประจำทางไปไหนมาไหนได้สะดวก สถานที่นั้นก็คือสุสานประจำเมืองนั่นเอง ถึงจะดูน่ากลัวแต่ก็สะดวกสบาย จึงพยายามข่มความกลัวของตัวเอง จนพวกเขาสามารถที่จะใช้ที่นี่เป็นเบสเพลสของตัวเองได้
จนกระทั่งวันหนึ่ง บอยบอย(หนึ่งในลูกน้องของริว)ได้เข้ามาบอกริวว่าตอนนี้เบสเพลสของพวกเขานั้น ถูกคนบุกรุกเข้ามาใช้ ซึ่งการบุกรุกนี้สร้างความโมโหให้กับริวเป็นอย่างมาก เขาคิดว่าการบุกรุกเข้ามานี่เป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง ถ้าปล่อยไว้นานไปจะเกิดปัญหา ดั่งเช่นอดีตที่ผ่านมาในวัยเด็กของริว เขาจึงเรียกรวมทุกคนเพื่อออกค้นหาคนที่บุกรุกเข้ามา จนได้ข่าวว่าคนที่ชอบเข้ามาในสุสานนี้เป็นนักเรียนของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง ซึ่งเมื่อพูดจบริวก็ได้ยินเสียงปริศนาด้านหลัง เมื่อเขาหันกลับเขาได้เห็นนักเรียนตัวเล็กคนหนึ่ง เด็กคนนั้นก็คือมันตะนั่นเอง เมื่อเห้นเช่นนั้นริวก็ได้เข้าใจว่า คนที่บุกรุกเข้ามาก็คือมันตะ เขาจึงสั่งให้ลุกน้องสั่งสอนมันตะ และหวังว่าด้วยการสั่งสอนในครั้งนี้ มันตะก็คงจะไม่กล้ากลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย
หลังจากสั่งสอนมันตะเสร็จ ในคืนนี้พวกเขาต่างมารวมตัวกันดั่งเช่นเคย แต่คราวนี้พวกเขากับพบมันตะเด็กเมื่อคืนที่ถูกสั่งสอน ที่มาพร้อมกับเพื่อนอีกคนที่ชื่อว่าโย พวกเขาทั้งคู่ต่างมาเพื่อให้พวกริวที่ทำร้ายมันตะขอโทษเรื่องเมื่อคืน ซึ่งเมื่อริวฟังจบก็รู้สึกขำขันเป็นอย่างมาก เพราะเขาที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอันธพาลอันดับหนึ่งในย่านนี้อย่าง ริวดาบไม้จะให้ไปขอโทษเจ้าเด็กจิ๋วมันตะเนี่ยนะ เขาไม่สามารถทำได้ แต่ริวก็ยังมีความเมตตาอยู่มาก เขาจึงได้เสนอให้โยและมันตะหลบไปตอนนี้ เขาจะไม่เอาเรื่อง แต่กลับกันแทนที่พวกนี้จะขอบคุณและหายไป กับยืนประจันและยังจะให้เขาขอโทษอีก แค่นั้นก็ทำให้ริวรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก เขาได้สั่งให้ลูกน้องของเขาเข้าไปจัดการ นั่นคือสเปซช็อตและอาปาเช่ สองลูกน้องสุดแกร่งของริว หวังให้การต่อสู้ครั้งนี้จบเร็วที่สุด
แต่กลับกันแทนที่สองลูกน้องมือดีจะจัดการได้ พวกเขากลับถูกจัดการเสียเอง ภาพที่ทั้งคู่ถูกจัดการทำให้ริวรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก จนเขาได้เข้าไปเพื่อลงมือแทน แต่ก็ถูกโยโต้กลับมาจนทำให้ริวคิดว่าตัวเองกำลังจะถูกฆ่า แต่โชคดีที่โยได้หยุดการต่อสู้เอาไว้และทำเพียงตัดผมของริวออกเท่านั้น นับเป็นความพ่ายแพ้ครั้งแรกของอันธพาลอันดับหนึ่งที่ชื่อว่า ริวดาบไม้
หลังจากพ่ายแพ้ต่อเด็กหนุ่มใส่เฮดโฟน(โย)ในวันนั้น ชีวิตของริวและพวกพ้องก็ตกต่ำตลอดมา ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนที่เขาจะสร้างเบสเพลสก็มักจะมีอุปสรรค์ตลอด ไล่ไปตั้งแต่อดีตนักมวยจนแพ้ให้กับเด็กหัวแหลม(เร็น) ชีวิตวัยรุ่นที่ผ่านอะไรมาอย่างมากมายกว่า17ปีของริวดาบไม้ไม่คิดว่าจะพ่ายแพ้ติดต่อกันแบบนี้ หลังจากนั้น มัตเซิลพั้น ได้บังเอิญไปพบเข้ากับร้านโบลิ่งที่ถูกทิ้งร้างอยู่ไกลนอกตัวเมืองออกไป ที่ยังใหม่และไร้ผู้คนเหมาะแก่การทำเบสเพลส เขาไม่รอช้ารีบเข้าไปรับปรุงจนร้านสามารถใช้งานได้ตามปรกติและรีบไปพาริวกับพวกพ้องทุกคนมาดู
เมื่อมาถึงแล้ว บรรดาพวกพ้องต่างดีใจและตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ที่ในเวลานี้พวกเขาได้เจอเบสเพลสที่ใหม่ที่เพียบพร้อมแบบนี้แล้ว ยกเว้นริวดาบไม้หัวหน้าของพวกเขาที่นิ่งเงียบ ยังไม่ทันไรริวได้ชกไปที่มัสเซิ้ลพั้นพร้อมบอกว่ามัสเซิลพั้น ไม่เข้าใจเรื่องเบสเพลสเลยจริง ที่นี่อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองมาก การซื้อของก็ลำบาก ไหนจะไกลจากรถประจำทาง การเดินทางไปไหนมาไหนก็ไม่สะดวกและยังบอกอีกว่าเบสเพลสไม่ใช่ที่มั่วสุมเพียงอย่าเดียว แต่เป็นสถานที่ ที่พวกเราจะอยู่ได้อย่างสบายใจ
เมื่อริวพูดจบทุกคนก็เริ่มเข้าใจความหมายที่ริวพยายามสื่อถึงเบสเพลส ในขณะที่มัสเซิ้ลพั้นกำลังจะขอโทษริว ทันใดนั้นริวดาบไม้ก็ได้ออกไปมอบดอกไม้ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินผ่านมา เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่สวยน่ารักเป็นอย่างมาก จึงไม่แปลกที่ริวจะอดใจไม่ไหวที่จะสารภาพรักไปและแน่นอนเขากับถูกผู้หญิงคนนั้นปฎิเสธไปในทันทีด้วยเหตุผลที่ว่า ทรงผมตลก คำที่พูดออกมาทำให้ริวช็อคเป็นอย่างมาก
แต่ไม่ว่าอย่างไหร่ด้วยนิสัยที่ไม่ถอยของริว ก็พาเขาแอบตามเพื่อหวังตื้อจากผู้หญิงคนนั้น เขาจึงได้แอบตามไปจนพบความจริงว่า แท้จริงแล้วผู้หญิงคนนี้ดันเป็นคู่หมั้นของหนุ่มเฮดโฟน(โย)คนนั้นที่มอบความพ่ายแพ้ให้แกเขา ด้วยความเจ็บใจที่ตัวเองแพ้ให้แก่หนุ่มคนนี้อย่างหมดรูปทำให้ริวเสียใจเป็นอย่างมาก เขาได้วิ่งนีไปขณะที่ร้องไห้อยู่ จนกระทั่งริวได้วิ่งหนีมายังร้านโบลิ่งร้างด้วยความเสียใจพร้อมทั้งอยากล้างแค้น จนเขาได้บังเอิญไปได้ยินเสียงหนึ่งที่พูดกับเขาว่า อยากแก้แค้นไหม เมื่อได้ยินเสียงทำให้ริวโมโหเป็นอย่างมาก ที่มีคนเห็นตัวเองร้องไห้จึงรีบหันไปเพื่อจัดการคนนั้น แต่ภาพที่เห็นคือกระดูกที่ใส่ชุดเกราะโบราณยืนอยู่ ทันใดนั้น กระดูกตัวนั้นก็ได้แปรเปลี่ยนเป็นคนและเข้าสิงในร่างริวดาบไม้
เมื่อริวดาบไม้ถูกสิง นิสัยเขาก็เปลี่ยนไปทันที เขาได้สั่งให้ลูกน้องทั้งหมดไปซื้อเหล้ามาเพื่อดื่ม และยังสั่งให้ไปขโมยดาบฮารุซาเมะออกมาจากพิพิธภัณฑ์ การกระทำที่เปลี่ยนไปของริวสร้างความตกใจให้กับลูกน้องของเขาเป็นอย่างมาก เพราะนิสัยแท้จริงของริวนั้นไม่ใช่คนแบบนี้และเขาไม่ชอบการขโมยของ ทุกคนเริ่มเอะใจแต่ก็ยังไม่มีใครกล้าพูดออกไป มีเพียงมัสเซิ้ลพั้นที่พูดทักท้วงออกไปและขอร้องให้ริวกับเป็นคุณริวของพวกเขาดั่งเดิม
ทันใดนั้นริวดาบไม้ที่ถูกวิญญาณเข้าสิงก็ได้ใช้มีดพกแทงเข้ามัสเซิ้ลพั้นทันที การกระทำของริวในตอนนี้สร้างความหวาดกลัวให้แก่ลูกน้องคนอื่นๆเป็นอย่างมาก ความตกใจยังไม่ทันลดลง ริวที่ถูกวิญญาณสิงก็สั่งให้ทุกคนเดินทางไปที่บ้านของหนุ่มเฮดโฟน(โย)เพื่อเริ่มการล้างแค้น โดยพูดเป็นนัยว่าความแค้นกว่า600ปีของเขากำลังจะได้รับการชำระ ซึ่งคำพูดนี้ก็สร้างความงุนงงเพิ่มขึ้นให้แก่ลูกน้องคนอื่นๆเพิ่มขึ้นไปอีก
เมื่อพวกเขามาถึงแล้ว ริวได้สั่งให้ลูกน้องคนอื่นๆเข้าต่อสู้และจับเพื่อนของหนุ่มเฮดโฟน(โย)นั่นคือมันตะไว้เป็นตัวประกัน และเริ่มแผนการล้างแค้น เมื่อตอนนี้ทุกคนต่างออกมาครบแล้ว ริวที่ถูกวิญญาณสิงก็พูดถึงความแค้นและได้แสดงตัวออกมาว่าเขาคือจอมโจรที่ยิ่งใหญ่ นามว่าโทคาเงโร่และมีความแค้นกับ อาบิดามารุวิญญาณประจำตัวของโย ซึ่งในตอนแรกอาบิดามารุก็ยังจำไม่ได้เลยว่าโทคาเงโร่นี่คือใครและไม่ว่าโทคาเงโร่จะพูดอย่างไหร่อาบิดามารุก็ยังจำไม่ได้อยู่เหมือนเดิม ยิ่งสร้างความเดือดดาลให้แก่เขาเป็นอย่างมาก จนตอนนี้โทคาเงโร่อยากที่จะฆ่าอาบิดามารุให้ตายๆไปเลย
แต่ในเมื่อทั้งคู่กลายเป็นวิญญาณทั้งคู่แล้ว ก็ไม่สามารถทำไรได้เพราะวิญญาณกับวิญญาณไม่สามารถฟันหรือตายได้อีก ฉะนั้นแล้วถ้าจะทำให้การล้างแค้นของเขาสมบูรณ์อาบิดามารุจะต้องเข้าทรงรวมร่างกับโยและให้เขาฟัน ความแค้นนี้จะถือว่าหายกัน โดยแผนนี้โทคาเงโร่มีหลักประกันถึง3อย่างนั่นคือ ดาบฮารุซาเมะ มันตะและก็ร่างของริวที่เขาสิงอยู่ ด้วยนิสัยของอาบิดามารุนั้นจะต้องไม่กล้าทำอะไรแน่
เขาจึงเริ่มโจมตีใส่ร่างโยที่อาบิดามารุเข้าทรงอยู่ทันที อย่างไรเสียอาบิดามารุคงไม่กล้าทำอะไรแน่ กลับกันอาบิดามารุที่ตอนนี้ก็คิดถึงเรื่งความหลังของเขากับดาบที่เพื่อนรักของเขาตีให้ จนตัดสินใจได้แล้วว่าต้องช่วยชีวิตคนก่อน เขาจึงใช้วิชาดาบจนสามารถหักดาบฮารุซาเมะลงได้ ซึ่งการกระทำนี้ของอาบิดามารุนั้นสร้างความประหลาดใจและตกใจแกตัวโทคาเงโร่เป็นอย่างมาก ที่เขาไม่สนใจดาบของเพื่อนแล้วหรอ
เมื่อไม่มีดาบเป็นประกันโทคาเงโร่ในร่างริวจึงข่มขู่อาบิดามารุอีกว่าจะฆ่ามันตะที่เป็นตัวประกันทิ้ง แต่ยังไม่ทันทำอะไร โทคาเงโร่ในร่างริวก็ถูกพวกลูกน้องที่ทนเห็นการกระทำของริวต่อไปไม่ไหวแล้วได้เข้ามาห้ามและหยุดริวไว้ พร้อมทั้งช่วยให้มันตะเป็นอิสรได้สำเร็จ เมื่อไม่มีตัวประกันเหลือแล้ว โทคาเงโร่จึงใช้สิ่งสุดท้ายนั้นคือร่างของริวนั่นเอง เขาขู่และจะสังหารร่างของริวทิ้ง แต่ด้วยการที่เขาสิงร่างของคนที่ไม่ได้เป็นชาแมนโดยตรง ทำให้ตอนนี้ร่างกายของริวไม่สามารถทนรับไหวแล้ว ร่างของเขาต่างหยุดและแข็งทื่อ แต่ต่อให้ขยับไม่ได้โทคาเงโร่ก็ยังไม่ยอมออกจากร่างริว แถมยังจะเข้าสิงจนกว่าร่างริวจะตาย
จนกระทั่ง แอนนาที่ดูมานานได้พูดออกมาว่า ถ้าริวตายเมื่อไหร่เมื่อนั้นวิญญาณของโทคาเงโร่เธอจะส่งไปนรกภูมิโดยทันที ซึ่งคำพูดของแอนนาได้ไปกระตุ้นความกลัวให้แก่โทคาเงโร่เป็นอย่างมาก แต่ด้วยความเป็นคนหัวแข็งมาแต่ไหน แต่ไรทำให้เขาไม่ยอมที่จะออกจากร่างริว จนโยที่ทนไม่ไหวได้เสนอให้โทคาเงโร่มาใช้ร่างเขาดีกว่า ถ้าเป็นร่างเขาโทคาเงโร่จะใช้อย่างไหร่ก็ได้ ซึ่งคำพูดของโยทำให้อาบิดามารุและมันตะตกใจเป็นอย่างมาก จนได้เข้ามาพูดห้าม แต่ก็ไม่สามารถห้ามหรือเปลี่ยนแปลงความคิดของโยได้ โยได้ตัดสินใจแล้ว
ในช่วงเวลานั้นเมื่อโยเปิดโอกาสมีหรือโทคาเงโร่จะปล่อยผ่านไปได้ เขาได้รีบออกจากร่างริวและพุ่งเข้าใส่ร่างโยในทันที การเข้าสิงสมบูรณ์ในเวลานี้โทคาเงโร่ได้เข้าสิงร่างโยอย่างสมบูรณ์ เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น แอนนาที่ดูอยู่ก็ได้เข่าทรุดลงไปนั่งกับพื้นในทันที พร้อมทั้งบอกว่า ไม่คิดว่าโยจะยอมให้สิงร่างตัวเองจริงๆ ในทีแรกเธอยังคิดว่าโยแค่แกล้งให้โทคาเงโร่พยายามเข้าสิงร่างตัวเองและตัวเองจะควบคุมเขาจากข้างในอีกที ซึ่งโยทำได้อยู่แล้วแต่เจ้าตัวกับไม่ยอมทำ และเมื่อผลออกมาเป็นอย่างนี้แล้วโยก็ถูกสิงโดยสมบูรณ์ เมื่อได้ยินเช่นนั้น โทคาเงโร่ก็เผลอร้องไห้ออกมาและในตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว ความอบอุ่นที่เขาเคยได้รับเมื่อครั้งยังเป็นเด็กนั้นในตอนนี้ความรู้สึกนั้นเหมือนกับที่โยมอบให้เขาในตอนนี้เลย ในเวลานี้โทคาเงโร่เข้าใจถึงความรู้สึกและการให้อภัยแล้วว่าตลอดเวลา600ปีที่เข้ามุ่งมั่นจะแก้แค้นนั้น ดูไร้ค่าขึ้นมาทันที ในตอนนี้โทคาเงโร่ก็ได้ยอมออกจากร่างโยและไปสู่สุขติในภพภูมิต่อไป
เมื่อถึงตอนเช้า หลังจากเหตุการณ์คืนนั้น ดาบไม้ริวที่ถูกโทคาเงโร่เข้าสิงเป็นเวลานานนั้น ทำให้ตัวเขาเองได้พบกับการเฉียดตาย จนได้ไปกระตุ้นพลังของเขาให้ตื่นขึ้น ในตอนนี้ริวได้กลายเป็นชาแมนคนหนึ่ง เขาสามารถมองเห็นวิญญาณได้แล้ว เมื่อเขาตื่นขึ้นและพบความจริงว่าเขาทำอะไรลงไปก็เกิดความละอายแก่ใจ อีกทั้งเขายังถูกโยและแอนนาช่วยไว้ ริวจึงทราบซึ้งในบุญคุณนี้ เขาจึงสาบานว่าตลอดชีวิตจากนี้ไปเขาจะรับใช้นายท่านโยและนายหญิงแอนนา และมุ่งมั่นที่จะเป็นพ่อครัวอันดับหนึ่งในฮุงบาริออนเซนนี้ เพื่อทำให้นายหญิงและนายท่านภูมิใจ ชีวิตใหม่ของริวดาบไม้ก็เริ่มต้นขึ้น….
การเข้าร่วมชาแมนไฟต์
หลังจากที่พลังวิญญาณของเขาตื่นขึ้น ริวเองก็ได้พบเจอกับเหตุการณ์ที่เขาได้พามันตะเดินทางไปอิซูโมะเพื่อไปพบกับโย เพื่อเครียห์ปัญหากัน จนกระทั่งทั้งสองคนได้เจอและเครียห์ปัญหากันเสร็จ โยกับมันตะก็กลับไปยังโตเกียวเพื่อเข้าร่วมศึกชาแมนไฟต์ต่อ ริวเองในตอนนั้นไม่ได้เดินทางกลับไปกับมันตะและโยด้วย เขาได้อยู่ที่อิซูโมะต่อเพื่อดึงดันจะให้ ตาของโยสอนวิชาชาแมนให้ เขานั่งรออยู่เป็นเวลากว่า7วัน ใน7วันนั้นเขาก็ได้เจอเข้ากับวิญญาณโทคาเงโร่ ที่เคยสิงเขา โทคาเงโร่เองไม่กล้าที่จะไปสู่สุขคติเพราะเขากลัวว่าตัวเขาจะต้องตกนรกและการไปนั้นเขารู้สึกโดดเดี่ยว เขาจึงได้กลับมาและตามหาริว เพราะริวสามารถที่จะมองเห็นแล้วคุยกับเขาได้
ริวจึงสัญญาว่าเมื่อเขาเป็นชาแมนแล้ว เขาจะให้โทคาเงโร่มาเป็นวิญญาณประจำตัวของเขาเอง ทั้งคู่จึงตกลงร่วมมือกัน จนในที่สุด อาซาคุระ โยเม(ตาของโย) ก็ได้มอบบททดสอบให้แก่เขาด้วยการที่เขาจะต้องปีนเขาหุบทาชิคุเอเคียว ขึ้นไปจนถึงยอดโดยไม่ใช้เส้นทางสัญจรแบบปกติ ซึ่งการปีนหุบเขานี้เป็นเรื่องที่ยากมากและยังไม่มีอุปกรณ์แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย แต่ริวก็ได้พิสูจน์ถึงความมุ่งมั่นของเขาและจิตใจอันแนวแน่ไม่สั่นครอน ที่เขาตั้งใจไว้ว่าจะเป็นชาแมนให้ได้ ก็ทำให้ริวสามารถที่จะพิชิตและขึ้นมาบนเขาได้สำเร็จ ริวจึงผ่านบททดสอบ โยเมจึงทำตามสัญญาที่ให้ไว้ ด้วยการสอนวิชาชาแมนของตระกูลอาซาคุระให้แก่ริวในที่สุด
เมื่อริวเรียนจนสำเร็จแล้ว เขาก็เดินทางกลับโตเกียวและได้ผ่านการทดสอบจากซิวเวอร์ผู้คุมกฎของเผ่าปัจน์ เขาได้ต่อสู้กับผู้เข้าแข่งขันและสามารถเอาชนะ จนผ่านเข้าสู่รอบต่อไปได้ เมื่อได้มาพบเจอกับโยอีกครั้ง ริวในตอนนี้ได้เป็นชาแมนที่มีฝีมือคนหนึ่ง เขาได้พิสูจน์แล้วว่าตัวเขาพร้อมแล้วที่จะใช้พลังชาแมนของเขาต่อสู้ทำตามความฝันและเป็นพลังหลักให้โย ที่ริวถือว่าโยเปรียบเสมือนผุ้มีพระคุณและนายท่านของเขา เขาจะทำให้ดีที่สุดไม่ให้เสียชื่อตระกูลอาซาคุระเด็ดขาด!!
ราชันย์แห่งภูต อุเมมิยะ ริวโนะสุเกะ (Shaman King)
ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่ Keywordsfun และ Foong-Trending
