By AI AI
คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่41
บทที่41 วันที่ 1 ของการย้ายแดน
” ชีวิตคือหนังเรื่องยาว อย่าตัดสินเรื่องราว แค่ฉากเดียว “
**มันเป็นคืนแรกที่ผมได้นอนอย่างมีความสุขไม่ต้องนอนเบียดเสียดกัน หรือ ต้องพยายามไต่เต้ารอเวลาตามลำดับใครมาก่อน มาหลังให้วุ่นวายเหมือนแดนโน้นให้ลำบาก แต่อย่างว่าล่ะครับในเมื่อแดนนู้นหัวหน้าห้องไม่ใช่คนที่เรารู้จักดี แต่สำหรับแดนนี้ ในห้องๆนี้คือเพื่อนกันทั้งนั้น คนที่ติดคุกทุกคนส่วนมากไม่ต้องการอะไรเลยนอกจากขอให้กินอิ่ม แล้วก็นอนหลับ ใครมี 2 สิ่งนี้อยู่กับตัวรับรองสบายครับ**
หลังจากที่ไอ้แว่น ร้องเพลงแล้วเต้นเสร็จ ก็ได้มีเสียงปรบมือจากบรรดาคนในห้องอย่างเกรียวกราวเลยทีเดียวเล่นซะมันเขินไปเลย จากนั้นไอ้ต้นก็ได้สั่งให้มันเก็บที่นอนขึ้นไปนอนกับผม ไอ้แว่นได้ยินดังนั้นต่างกุลีกุจอรีบเดินไปหยิบที่นอนและของกินต่างๆรีบขึ้นมาหาผมโดยไว
“โอ้โหเล่นแกล้งกันอย่างนี้เลยหรอพี่ เล่นซะผมคิดจริงๆว่าต้องมาไต่เต้าดิวิชั่น ที่แดนนี้อีกหรือนี่ “ ขึ้นมาถึงไอ้แว่นมันก็บ่นผมใหญ่ “แล้วกูถามมึงจริงๆ ตอนแรกมึงรู้สึกโกรธเคืองกูหรือเปล่า ที่กูไม่พูดอะไรหรือช่วยอะไรมึงเลย “มันส่ายหน้าช้าๆปฏิเสธผมไป “ไม่ได้โกรธเคืองอะไรพี่เลย” เป็นคำตอบของมันและเราก็หยิบขนมขึ้นมาแกะกินกัน ผมได้ใช้ให้ไอ้แว่นเอานมแลคตซอย2กล่องไปฝากแช่ในกระติก
“ไอ้อ๊อฟลุกมากินขนมด้วยกันเร็ว” ผมได้เรียกให้ไอ้อ๊อฟตู้ลุกจากที่นอนขึ้นมากินขนมด้วยกัน แล้วเราทั้งสามคนก็นั่งกินขนมกันจนหมด โดยไอ้อ๊อฟได้สั่งให้เด็กในบ้านของมัน ตะโกนเรียกข้างห้องเพื่อที่จะซื้อน้ำอัดลมเย็น ๆ มากิน 2 ขวดโดยที่มันแบ่งให้เด็กในบ้านมันกินขวดนึง หลังจากนั้นก็นอนดูหนังการต่อจนถึงเวลา 18:00 น ก็ถึงเวลาที่จะต้องมาสวดมนต์ เพราะว่าการสวดมนต์ทุกเย็น จะต้องสวดกันทั้งหมดทุกแดนในเรือนจำแห่งนี้ก็จะเป็นบทอาราธนา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บทสวดพาหุงบทสวดชินบัญชร เสร็จแล้วจากนั้นก็ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี ก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย
หลังจากเสร็จกิจการสวดมนต์ ก็ได้เวลาอาบน้ำ โดยที่จะอาบน้ำกันทีละ 2 คน และการอาบน้ำรอบหลัง 6 โมงเย็น เราจะมีการจัดคิวให้อาบน้ำกัน โดยคิวแรกๆก็จะเป็นพวกบ้านอื่นอาบก่อน ส่วนพวกบ้านอ.เมือง ก็จะเริ่มอาบกัน ประมาณ 19:30 น ที่บ้าน อ.เมือง อาบน้ำกันช้าเพราะอาบไวไปมันเหนียวตัวครับ และผมกับไอ้แว่นก็เลยได้อาบน้ำกันตอน 21:00 น ส่วนคิวสุดท้ายที่อาบน้ำ เป็น ของหัวหน้าห้องเสมอ และที่สำคัญคืนนี้เป็นคืนที่เปิดทีวีให้ดูกันยันดึก เพราะลูกพี่คนนี้ที่เข้าเวรกลางคืน เข้าใจดีและชอบเปิดทีวีให้ดูจนดึกครับ
เพราะโดยปรกติแล้ว สามทุ่มครึ่งก็ได้เวลานอนกันแล้วครับ ยิ่งตอนที่อยู่แดนแรกรับ สามทุ่มครึ่งปุ๊บปิดปั๊บ ไม่สนใจเลยว่ามึงเปิดหนังให้พวกกูดูยังไม่จบเลย และแบบนี้จะเปิดให้ดูเพื่ออะไร เปิดไม่จบไม่พอ มาเข้าเวรอีกทีก็ไม่เปิดให้พวกกูดูต่อจนจบ ปล่อยให้ค้างเติ่งแบบนั้น แล้วก็เปิดเรื่องใหม่ให้ดูต่อ ดูเรื่องใหม่ต่อก็ไม่จบเหมือนเดิม
แต่สำหรับแดนนี้ถึงไหนถึงกัน เปิดลากกันทีเที่ยงคืนปิดยังมีเลย และอีกอย่างนึงที่มีก็คือ กล่องทรู เพื่อเอาไว้ดูบอลกันโดยเฉพาะ ยิ่งเป็นวันศุกร์- เสาร์-อาทิตย์ ด้วยแล้ว สนุกไปกันใหญ่ บอลที่ดูส่วนมากจะเป็นพรีเมียร์ลีกที่เปิดให้ดูเพราะว่าพรีเมียร์ลีกนั้นเตะในเวลาที่พอจะเปิดให้ดูกันได้ และไอ้กล่องทรูที่มีมาได้ไงนั้น นักโทษก็ต้องเป็นคนหามาให้เหมือนเดิม โดยที่ไอ้เบนซ์จะมีหน้าที่เก็บบุหรี่จากหัวหน้าห้องของแต่ละห้องเป็นบุหรี่เดือนละ 3 ซอง เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายรายเดือนของทรูวิชั่นเพราะว่าไอ้เบนซ์เป็นคนติดต่อหามาเอง
คืนนี้น่าจะเป็นวันศุกร์หรือไม่ก็วันเสาร์ เพราะจะได้นอนดูบอลรุ่นคู่ที่แทงเอาไว้อย่างเช่นทีมลิเวอร์พูลที่ผู้เขียนชอบแล้วก็จะแทงทีมนี้อยู่เสมอ แต่คืนนี้ดันเป็นคืนวันธรรมดาแล้วก็ไม่ใช่พรีเมียร์ลีกที่เตะกัน แต่เป็นยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ซึ่งไม่มีทางจะได้ดูเพราะเตะตอนตี 2:00 น 3:00 น คงได้แต่เก็บเอาไว้ลุ้นในตอนเช้าเลยทีเดียว
ที่หน้าทีวีใต้ถุนเรือนนอนพวกโยธาแดนที่อยู่ห้อง b1เป็นคนเปิดเอาไว้ให้ ห้องพิเศษ b1 นั้น เป็นห้องขังขนาดใหญ่ที่สุดและก็พิเศษที่สุด มีความจุที่รองรับผู้ต้องขังได้ 300-400 คน นอนกันได้แบบชิวๆเลยครับ ห้องพิเศษบี1นั้น กำหนดโทษไม่เกิน 3 ปีแล้วก็พวกโยธาพวกมีหน้าที่ขึ้นเย็นแล้วก็พวกแก่ชราอีกทั้งคนพิการก็รวมอยู่ในห้องนี้ทั้งหมด
แล้วเวลาที่ผมจะต้องอาบน้ำก็มาถึง ผมกับไอ้แว่นลงไปอาบน้ำด้วยกัน มันคือการอาบน้ำบนห้องครั้งแรกของผมกับมัน ได้อาบน้ำป่ะแป้งเย็นๆ ก่อนนอนมันช่างสดชื่นดีจริงๆ “เป็นไงบ้างไอ้แว่นแดนนี้ ห้องนี้อยู่สบายไหม ” ผมอาบน้ำไปด้วยคุยกับมันไปด้วย
“ไม่มีที่ติครับ ดีทุกอย่างเลย ขอบคุณพี่มากนะครับที่พาผมมาด้วย “ ไอ้แว่นบอกให้ผมฟังด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มมีความสุข ผมมองหน้ามันเฉยๆโดยไม่ได้พูดอะไรอีกและหลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว จะถึงเป็นคิวของไอ้บอยดำและก็ไอ้ต้นหัวหน้าห้องเป็นคิวสุดท้าย ก่อนที่พวกขึ้นยามทั้งหลายจะไปนั่งประจำที่แถวท้ายบล็อก
จากนั้นก็มาถึงเวลาจัดที่นอนกัน โดยหน้าที่ในการจัดที่นอนนั้นเป็นของ ไอ้อ๊อฟตู้ การจัดที่นอนต้องจัดทุกวันครับ เพราะนักโทษมันเยอะถ้าไม่มีคนลงไปจัดให้รับรองนอนกันไม่ได้แน่นอน ห้อง 2/5 ทุกอย่างนั้นดีไปหมดไม่ลำบากอะไร แต่จะมีลำบากอยู่ที่เดียวและมากด้วย นั่นคือพวกที่นอนสายกลางหรือที่เรียกกันว่าพวกขาไขว้เพราะว่าห้อง 2/5 ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กอำเภอเมืองทั้งนั้น ที่อยู่ประจำ มีแค่ส่วนน้อยที่ไม่ใช่ และไอ้ส่วนน้อยพวกนี้แหละที่ลำบากที่สุด เพราะมันต้องนอนสายกลาง ทุกที่นอนสบายกันหมด ผลสุดท้ายมาบีบที่สายกลางไอ้อ๊อฟจัดที่นอนไปด้วยปากมันก็ด่าไปด้วย
จนจากที่เคยนอนกันไม่ได้ไอ้อ๊อฟสั่งคำเดียวให้ขยับตรงนั้น ทับตรงนี้ แป๊บเดียวก็นอนกันได้ ผมเห็นก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า หน้าที่นี้มันเหมาะกับมึงที่สุด เพราะว่ามันเป็นคนที่ท่อดังโดยปกติอยู่แล้ว ในตอนนั้นผมนั่งสูบบุหรี่จนหมดมวน แล้วก็ล้มตัวลงนอน นอนหลับตาคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สักพักผมก็หลับไป มันเป็นการนอนหลับพักผ่อนที่ดีที่สุดตั้งแต่ติดคุกมา คืนนี้มันช่างวิเศษจริงผมคิด ส่วนไอ้แว่นมันก็คงคิดแบบเดียวกับผมเป็นแน่
ในที่สุดเช้าวันใหม่ก็ได้มาถึง “หลับสบายไหมพี่ ” ไอ้แว่นยิงคำถามแรกของวันมาที่ผม ” เฉยๆ ถ้าง่วงกูก็นอนได้หมดแหละ “ ผมคิดแบบนี้จริงๆ เลยพูดไปแบบนั้น หลังจากที่เราเก็บที่นอนเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ลงมานั่งข้างล่างเพื่อรอพี่ขึ้นมาเช็คยอด ก่อนที่จะเปิดขังให้ลงข้างล่างต่อไป
จุดแรกที่คนส่วนใหญ่ไปนั้นคือหน้าทีวี เพื่อที่จะดูผลการแข่งขันฟุตบอลเมื่อคืนที่ผ่านมา ใครถูกใครเสียสังเกตุได้ที่อาการของแต่ละคน การพนันนั่นมีเสียมีได้มันเป็นของธรรมดา หลังจากที่ดูทีวีฟังผลบอลได้สักพัก ผมก็เดินไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วก็มานั่งเล่น ยังจุดที่บ้าน อ. เมืองนั่งอยู่
สักพักนึงไอ้แว่นก็เดินตามเข้ามา พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนมันดีใจอะไรมา อีกทั้งในมือของมันถือกาแฟแก้วเล็กมา 2 แก้ว พร้อมกับยื่นกาแฟแก้วเล็ก 1 แก้วมาให้ผม ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่ามันหามาจากไหน “คนละแก้วพี่ ” มันพูดพร้อมกับยื่นแก้วกาแฟแก้วนั้นมาให้ผม
“มึงไปหาเอามาจากไหนเนี่ย แล้วมึงเป็นอะไรยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว “ ผมเห็นหน้าตาของมันแล้วอดที่จะถามไม่ได้ “อ้าวผมก็เห็นพี่ดูผลบอลอยู่ผมนึกว่าพี่รู้แล้วซะอีก” มันถามผม “กูรู้อะไรวะ? ที่กูดูก็ดูแค่ลิเวอร์พูลชนะก็แค่นั้น ” ถึงตรงนี้ผมก็ยังงงอยู่ดี ที่ว่ามันบอกว่าผมรู้เรื่องอะไร “เราแทงบอลสเต็ปถูกกันพี่ ที่เมื่อวานพี่บอกให้ผมแทงให้ไง ถูกเต็มๆเลยพี่ 25ซองเน้นๆ ” อ๋อเรื่องนี้นี่เองที่มันถามผมในตอนแรกว่าผมรู้หรือยัง อันที่จริงแล้ว ผมก็ไม่รู้จริงๆ นั่นแหละ เพราะว่าเมื่อวานนี้ ผมดูแค่ตัวแรกเป็นลิเวอร์พูลผมก็ยื่นโพยคืนกลับไป และก็ไม่คิดว่าจะถูกด้วยซ้ำ แต่แล้วกลับกลายเป็นว่าแทงถูกซะอย่างนั้น
“มึงจำผิดหรือเปล่าว่าแทงอะไรไปบ้างมันถูกจริงหรอ ” ที่ผมถามไปแบบนั้นเพราะผมกลัวว่ามันจะดีใจเก้อ แต่แล้วก็มีเสียงเสียงหนึ่งที่ฟังแล้วก็รู้ว่าเป็นใครบอกว่า ” น้องมึงจำไม่ผิดหรอกไอ้สัส..เอ๋ยกะแดกยกโพย มีมึงคนเดียวนั่นแหละถูก 25 ซองเล่นซะกำไรหายไปกว่าครึ่ง ” ไอ้เบนซ์เจ้าของต้นเสียงที่พูดบอกกับผมขึ้นมา แบบนี้จะไม่เชื่อได้ยังไงครับว่าถูกก็ในเมื่อเจ้าของโต๊ะพูดมาเองแบบนี้
“ตอนแรก ก็ไม่อยากแทงเท่าไหร่หรอก มึงก็เร้าหรือให้แทงอยู่ได้ นี่ขนาดน้องกูเป็นคนแทงนะ ถ้ากูลงสนามแทงเอง 25ซอง ไม่พอให้กูหรอก “ เป็นไงคำพูดดูดีขนาดไหน “ทีมึงกูไม่ว่ามึงเปิดเมื่อไหร่กูขอแทงครั้งเดียว 5 ซองเหมือนกันโอเคนะ ” ไอ้เบนซ์มันขอแก้มือ “ก็มาดิครับได้อยู่แล้ว เออ..มึงเอามาให้กู 20 ซอง พอ 5 ซองเดี๋ยวมึงซื้ออะไรมากินกัน ” ผมบอกกับไอ้เบนซ์ ไอ้เบนซ์ก็พยักหน้ารับเข้าใจในสิ่งที่ผมบอก…
วันนี้คงเป็นวันดี มันช่างโชคดีอะไรแบบนี้ รับทรัพย์แต่เช้าเลย วันที่ 2 ของการย้ายแดนช่างเป็นเช้าที่สดใสจริงๆ ส่วนวันนี้ก็เป็นวันเยี่ยมญาติของแดนนี้ จะมีใครมาเยี่ยมผมหรือเปล่านั้น เอาไว้ลุ้นกันตอนหน้า แล้วพบกันใหม่ตอนต่อไปสวัสดีครับ…(โปรดติดตามตอนต่อไป)” หมีขาว ขั้ว โลกเหนือ “# คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่41
ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่ QuotesAboutSmile และ Keywordsfun
