หลังจากที่ไอ้แว่น ร้องเพลงแล้วเต้นเสร็จ ก็ได้มีเสียงปรบมือจากบรรดาคนในห้องอย่างเกรียวกราวเลยทีเดียวเล่นซะมันเขินไปเลย จากนั้นไอ้ต้นก็ได้สั่งให้มันเก็บที่นอนขึ้นไปนอนกับผม ไอ้แว่นได้ยินดังนั้นต่างกุลีกุจอรีบเดินไปหยิบที่นอนและของกินต่างๆรีบขึ้นมาหาผมโดยไว

ในหนึ่งชีวิตของคนเรา เราจะได้เจอกับคนที่มีเคมีเหมือนๆกัน ตรงกันกับเราสักกี่คนกัน ในขณะที่คนบางคนได้ตามหามาทั้งชีวิตแต่ก็ไม่เคยเจอ ขนาดคนที่เป็นพี่น้องกันแท้ๆ คลานตามกันมายังเข้ากันไม่ได้ ก็มีให้เห็นออกบ่อย

**ขึ้นห้องนอนได้ยังไม่เท่าไหร่ ไอ้บอยก็หาเรื่องแกล้งไอ้แว่นซะแล้ว พวกเรามักจะแกล้งพวกคนใหม่ที่ย้ายมาอยู่เสมอ มันมีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว จึงทำให้ผมสามารถเล่นละครตามน้ำกับไอ้บอยได้ทัน แบบที่ไม่ได้นัดแนะกันมาก่อน อาศัยแค่มองตาก็ทันกัน ยิ่งนึกผมก็ยิ่งขำ กลับอาการ เหว๋อ ที่ไอ้แว่นได้แสดงออกมาให้เห็นได้ชัด 

ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะขึ้นห้องสักที หลังจากที่ตัวผมได้เล่าเรื่องพาทัวร์ภายในแดน มา 3 ตอนเต็มๆุ สังเกตได้ว่าไอ้แว่นดูจะชอบอกชอบใจ กับการที่ย้ายมาแดนนี้กับผมเป็นอย่างมาก เพราะว่าตัวมันนั้นไม่เคยสัมผัสความลงตัวที่แสนสบายอย่างนี้มาก่อน ตั้งแต่มันติดคุกมา

ทุกวันที่ 6 สิงหาคม ของทุกปีนั้น สำหรับใครหลายคนคงจะมีความหมายที่แตกต่างกัน บ้างก็เป็นวันที่พวกเขาประสบความสำเร็จในชีวิต เปิดกิจการ ธุรกิจเติบโต หรือแม้แต่ วันเกิด แต่สำหรับคนญี่ปุ่นนั้น ในวันที่ 6 สิงหาคม ของทุกปี ...

นี่ขนาดยังไม่ผ่าน 1 วัน ที่ผมย้ายมาแดนนี้ ก็เล่นปาเข้าไปตอนที่ 3 แล้ว แต่จะให้ทำไงได้เพราะแดนแห่งนี้ มันมีเรื่องราวมากมาย สำหรับตัวผมจะให้ผมข้ามไม่เล่าไป ก็กลัวคุณผู้อ่านจะไม่เข้าใจในภายหน้า ภาพจำมันเยอะมากเลยครับ ไม่ว่าผมจะมองมุมไหนของแดนแห่งนี้

กาลเวลาได้หมุนย้อนเดินถอยหลังอีกครั้ง กลับไปสู่ยุคอดีต ยุคทีผู้คนยังคงบูชาเหล่าทวยเทพ ยุคที่คำว่าศาสนายังไม่ได้ถูกบัญติขึ้นมาบนโลกใบนี้ นานนับร้อยๆปี ในยุคอดีตที่แสนยาวนาน มันได้ผ่านเรื่องราวต่างๆมากมาย และทุกเรื่องราวก็มักมีเรื่องเล่าอยู่เสมอ จากเรื่องเล่าหนึ่งสู่อีกเรื่องหนึ่ง กาลเวลาได้แปรเปลี่ยนหลอมรวมกันจนกลายเป็นตำนาน 

เดินลงมาจากโรงงาน 2 ไม่ถึง 2 นาที ผมก็ได้มาเจอกับเพื่อนสนิท ที่คบหากันมาเป็นเวลาสิบกว่าปี ตัวมันไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ทั้งนิสัยใจคอและความใจกว้างของมัน ที่มีให้ผมเสมอต้นและเสมอปลาย ทั้งที่ผมก็ไม่เคยคิดว่า ผมนั้นมีบุญคุณอะไรมากมายกับมันเลย

หลังจากที่ผมได้บรรยายลักษณะความเป็นอยู่บนโรงงาน 2 ให้คุณผู้อ่านได้ฟังแล้ว ต่อไปผมก็จะพาทัวร์รอบๆแดนเด็ดขาดชาย ที่ผมจะต้องใช้ชีวิตอยู่เป็นเวลาอีก 4 ปี ผมก็อยากจะรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่าง รวมทั้งความเป็นอยู่ ที่ผมเคยสัมผัสมาเมื่อ 2 ปี

พอเราได้เป็นตัวของตัวเองแล้วนั้น ไม่ว่าเราจะทำอะไร มันก็มีความสุข เหมือนอย่างเช่นการทำงาน ถ้าเราได้ทำงานที่เรารักแล้วละก็ ผลงานมันก็ต้องออกมาดี แต่ถ้าเป็นงานที่เราไม่ชอบแต่เราต้องทำ รับรองได้เลยว่า มันไม่ออกมาดีแน่นอน มันเปรียบเปรยได้ เหมือนกับผมในตอนนี้ผมได้มาอยู่ในที่ที่ผมชอบ