By AI AI
คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่37
บทที่37 พาทัวร์ภายในแดน ep.3
“ปมด้อยไม่ได้มีไว้กลัว ปมด้อยมีให้เราลบและแก้จุดนั้นให้ดีกว่า”
** นี่ขนาดยังไม่ผ่าน 1 วัน ที่ผมย้ายมาแดนนี้ ก็เล่นปาเข้าไปตอนที่ 3 แล้ว แต่จะให้ทำไงได้เพราะแดนแห่งนี้ มันมีเรื่องราวมากมาย สำหรับตัวผมจะให้ผมข้ามไม่เล่าไป ก็กลัวคุณผู้อ่านจะไม่เข้าใจในภายหน้า ภาพจำมันเยอะมากเลยครับ ไม่ว่าผมจะมองมุมไหนของแดนแห่งนี้ ทุกพื้นที่ทุกตารางนิ้ว ก็จะมีภาพตัวผมปรากฏอยู่แทบจะทุกที่ และส่วนมาก มันจะมีแต่เรื่องดีๆมีแต่ความสุขสนุกสนาน จนอยากจะเล่าให้ฟังให้หมด แต่เป็นความสุข ในแบบฉบับของคนที่ติดคุกนะครับ เพราะไม่ว่ายังไง มันก็สู้โลกภายนอกไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าผมมีสิทธิ์เลือกได้ ผมก็จะขอเลือก ปากกัดตีนถีบ ดิ้นรนกับโลกภายนอกดีกว่าที่จะมีความสุขอยู่ในนี้แน่นอน เพราะว่าคุกยังไงมันก็คือคุก มันจะมีความสุขจริงๆไปไม่ได้หรอกครับ แต่ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันนะ คุกมันถึงได้ดึงดูด ให้คนเข้ามาเยอะขึ้นทุกวันทุกวัน เดี๋ยวนี้คนมันไม่กลัวคุกกันแล้วละครับ หรือว่าทุกวันนี้ สังคมของบ้านเมืองเรา มันเน่าเฟะซะจนคำว่า คุก เป็นคำที่ฟังแล้วมันดูธรรมดา ธรรมดา ไปแล้ว.. **
ผมกำลังเดินไปบ้านน้าชิต ซึ่งก็ต้องเดินลงจากเรือนนอน เดินผ่านหน้าโรงเลี้ยง เลี้ยวเข้าซอยก็ถึง แต่ก่อนที่จะถึง ไอ้แว่นมันก็ถามเรื่องที่ผมแทงบอลกับเรื่องไอ้เบนซ์ “พี่ใหญ่..แทงบอลสเต็ปทีละ 5 ซองเลยหรอพี่ ผมว่าเยอะไปนะ แล้วพี่รู้จักกับพี่เบนซ์ตั้งแต่ข้างนอกแล้วใช่ป่ะ ” ผมได้ยินดังนั้นก็เลยอธิบายให้มันฟัง ถึงเหตุผลที่ผมแทงไปขนาดนั้นเพราะที่จริงแล้วผมเป็นคนไม่ชอบเล่นการพนันสักเท่าไหร่
“ที่กูแทงเยอะเขาเรียกว่าใจเว้ยคือให้ใจมันไปไง เพราะว่าไอ้เบนซ์มันยังให้ใจกับเรามาก่อนเลย เดี๋ยวพอกูได้เปิดโต๊ะบอลเมื่อไหร่ มึงก็จะรู้ว่าไอ้เบนซ์มันให้ใจกับเราขนาดไหน แต่มึงก็ดูเอาแล้วกัน เพราะพี่ก็ไม่แน่ใจ และฟันธงได้ว่าใจที่มันให้เรา จะเป็นเพราะมีผลประโยชน์ร่วมกันหรือเห็นเราเป็นเพื่อนจริงๆกันแน่ พี่กับมันรู้จักกันในคุก
แต่ตอนอยู่ข้างนอกไม่เคยรู้จักกันเลย คงจะเป็นเพราะตอนพี่ติดคุกรอบแรก มันนานไปหน่อย พอออกมาตัวของไอ้เบนซ์ ก็คงจะเข้ามาติดอยู่ข้างใน จนพี่ติดรอบ 2 ก็เลยเจอมันข้างในนี้ก็เลยได้รู้จักกัน แต่รอบ 2 พี่ติดแค่ 9 เดือน พอรอบ 3พี่ออกมาอีก ปี 9 เดือน ก็เลยยังเจอมันอยู่ข้างใน กับพวกเพื่อนๆของพี่อีกหลายคน ก็ยังไม่ปล่อยเหมือนกัน แต่ดูแล้วพวกมันก็ใกล้ๆกลับบ้านกันทั้งนั้น เผลอๆจะเหลือพี่คนเดียวก็ได้ ” ไอ้แว่นได้ยินอย่างนั้นมันจึงพูดปลอบใจผม
“ก็มีผมอยู่กับพี่อีกคนนึงไง พี่ไม่ได้ติดคนเดียวหรอก อย่าลืมนะโทษผมเยอะกว่าพี่ ” ผมมองหน้ามันแล้วคิดอยู่ในใจว่าโถ่..เด็กน้อยเอ้ย ถึงโทษมึงจะเยอะกว่ากู แต่มึงติดคุกรอบแรกไอ้แว่นเดี๋ยวมึงก็ได้อภัย มึงก็ทำพักโทษได้ มึงกลับบ้านก่อนกูอยู่แล้วไอ้น้อง
“น้าชิตสวัสดีครับ ” ในที่สุดผมก็เดินมาถึงบ้านน้าชิดผมได้ยกมือไหว้กล่าวทักทายกลับแก “ว่าไงไอ้ใหญ่..สบายดี กูเห็นตั้งแต่มึงเข้าแดนเดินขึ้นโรงงาน 2 แล้วล่ะ” น้าชิดยกมือรับไหว้ผม แล้วแกก็ได้กล่าวทักทายกลับมา “ผมก็ต้องขึ้นไปหาไอ้บอยดำมันก่อน ไปคุยกับลูกพี่เขาก่อน แต่ยังไงผมไม่ลืมเดินมาหาน้าอยู่แล้ว ผู้ใหญ่ที่นับถือ ผมก็ต้องเดินมาทักทาย มาฝากเนื้อฝากตัวถึงจะถูกสิครับน้า คิดถึงน้านะครับ ” ติดคุกเราต้องรู้จักพูดให้เป็นครับ แต่ก่อนที่เราจะพูด เราก็ต้องดูนิสัยใจคอคนที่เราจะพูดด้วยว่าเขาเป็นคนยังไง
“เออมานั่งมา นั่งข้างกูนิกินน้ำกินท่าซะก่อน แล้วนี่เป็นไงตัดมากี่ปีวะ ” น้าชิดแกโอบไหลของผม แสดงถึงความสนิดสนมที่มากกว่าปรกติทั่วไป “น้าชิดครับนี่ไอ้แว่นน้องชายของผมครับ น้าช่วยๆ ดูมันด้วยนะครับ ถ้ามันทำอะไรไม่ดี น้าจัดการได้เลยนะ” ผมได้แนะนำไอ้แว่นให้น้าชิดได้รู้จัก แล้วก็เหมือนเดิมไอ้แว่นยกมือขึ้นไหว้ ส่วนน้าชิดแกก็รับไหว้แล้วก็ยิ้มๆให้
“แล้วนี่ไอ้ใหญ่ มึงยังไม่ได้บอกกูเลย ว่ามากี่ปี แล้วนี่มึงเขียนเลสเหมือนเดิมหรือเปล่า ถ้าเขียนก็เหมือนเดิมนะ มาบอกน้าไม่ต้องเสียตังค์ตลอดชีพเว้ย สำหรับมึง “ แกบอกกับผม “โทษทีน้า คิดอะไรเพลินไปหน่อยรอบนี้ 4 ปี 6 น้า เต็มตีนดูแล้วน่าจะแบกป้ายกลับบ้านแน่ๆเลยน้า ” แกหัวเราะในคำพูดของผม แล้วผมกับแกก็คุยกันอยู่สักพัก ก่อนที่จะถึงเวลาที่แกจะต้องอาบน้ำ ผมก็เลยขอตัวไปที่อื่นต่อ แต่ผมก็ไม่ลืมยกมือไหว้แกอีกครั้งรวมถึงไอ้แว่นด้วยก็ยกมือไหว้แกเช่นกัน
“น้าหวัดดีครับผมไม่กวนแล้วครับ แล้วเดี๋ยวผมค่อยมาคุยกันใหม่ครับ ” จบประโยคผมกับไอ้แว่นก็ลุกเดินออกไปทันที ไอ้แว่นจึงหันมาคุยกับผม ถามผมว่า
“พี่ใหญ่..แล้วเราอาบน้ำกันตรงไหนผมจะได้ขึ้นไปเอาขันสบู่บนโรงงานถูก ” ผมเลยตอบกลับไปว่า “ก็อาบบนโรงงานสิวะถามได้ อยู่แดนนี้กูอาบน้ำบนโรงงานอย่างเดียว อาบข้างล่างเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ ถึงตอนเช้ากูก็อาบบนโรงงาน ตอนเข้าแถวเคารพธงชาติเปิดโรงงานเสร็จ กูถึงจะอาบและนี่กูลืมบอกมึงไป อยู่แดนนี้วันธรรมดาไม่ต้องใส่ชุดหลวง เหมือนแดนโน่นให้ยุ่งยาก เขาใส่ชุดอยู่บ้านกันตลอดเว้ย! ชุดหลวงเอาไว้ใส่เวลาเยี่ยมญาติพอ เป็นไงแดนนี่เฟี้ยวหรือเปล่าล่ะ ไอ้แว่นมันดูแปลกใจ กับสิ่งที่มันได้ยินเป็นอย่างมาก
มันยิ้มออกมาด้วยท่าทางที่ดีใจ มันคงคิดในใจสินะ ว่ามันย้ายมากับผมครั้งนี้ ผมไม่ทำให้มันผิดหวังอย่างที่พูดเลยจริงๆ ยังมึงยังต้องแปลกใจกับกูอีกเยอะ แล้วผมกับมันก็เดินขึ้นไปยังโรงงาน 2 เพื่อไปอาบน้ำแล้วเตรียมตัวกินข้าวเย็น และรอขึ้นห้องต่อไป
อยากจะบอกว่าห้องน้ำบนโรงงาน 2 นั้น อาบสบายมาก มีน้ำอาบเหลือเฟือ และจะอาบกันเฉพาะเด็กบ้าน อ.เมือง เท่านั้น ไม่ใช่ว่าใครๆก็อาบกันได้ คนอื่นหมดสิทธิ์ได้แค่นั่งขี้เท่านั้น การได้อาบน้ำแบบนี้ มันสะอาดครับ และที่สำคัญ ไม่เสี่ยงต่อการต้องมาติดโรคผิวหนังจากคนที่เป็นหิดตะมอย
ตอนที่มาอาบน้ำรวมกับเรา เพราะถ้าอาบน้ำข้างล่างคนเป็นพันนะครับ ที่อาบกับเรา เวลาอาบน้ำทีนึงก็ต้องแย่งกันอาบ ยิ่งแดนนี้คนเป็นตะมอยก็เยอะ เพราะว่าไอ้ตะมอย เนี้ย มันเป็นของที่คู่มากับคุกครับ เป็นกันได้เป็นกันดี เป็นกันแม่งเกือบทุกคน ขนาดผมที่สะอาดๆยังเป็นเลยครับ ไม่มีข้อยกเว้น เป็นทีระบมแผลชิบหาย เพราะมันเป็นแผลอักเสบและเป็นตุ่มเป็นแผลเหมือนอีสุกอีใส กว่าผมจะหายแม่งก็หลายอาทิตย์
ผมเพิ่งจะมาเป็นตะมอย ก็ต้อนติดคุกรอบนี้แหละครับ แต่ก่อนผมไม่เคยเป็นอะไรแบบนี้เลย นั่นแสดงว่าระบบภูมิคุ้มกันของผมมันคงน้อยลง และยิ่งอยู่แดนนี้ด้วยแล้ว ยาหากินยากครับ สิ่งนี้คือข้อเสียที่สู้แดนนู้นไม่ได้ เพราะแดนนู้นมันติดกับ พ.บ แค่ตะโกนขอยา มันก็โยนยาข้ามรั้วมาให้แล้ว ส่วนแดนนี้ต้องลงชื่อออก พ.บอย่างเดียวถึงจะมียากิน มันจึงเกิดธุรกิจนี้ขึ้นมาภายในแดน การขายยา ยาพารายา แก้อักเสบเหลืองดำ และก็บุฟเฟ่นแก้ปวดฟัน ยาแก้ยอกคลายเส้น แก้ปวดหลังขายได้หมด ราคาอยู่ที่ 1 แผงต่อ 1 ซอง พาราเซตามอล 1 แผงมี 10 เม็ดก็ขาย 1 ซองส่วนแก้อักเสบเหลืองดำ 1 แผงก็มี 10 เม็ด แต่ราคาแพงมากหน่อย เพราะขอหมอได้ยาก มันก็เลยแบ่งขายเม็ดละ 2 กล่องแทน
ส่วนนอกนั้นบุฟเฟ่นก็ 1 ซอง แก้ปวดแก้ยอกคลายเส้นมันขายเป็นชุดละ 3 เม็ด ก็ 2กล่องต่อ 1 ชุด ในแดนนี้ยาก็เลยขอกันยาก ยิ่งใครมีก็ไม่อยากจะให้ใครสักเท่าไหร ไอ้แว่นมันดูเพลิดเพลินกับการอาบน้ำเป็นพิเศษ ทั้งชักว่าว ก็มีหนังสือโป๊ให้ดู อาบน้ำก็ไม่ต้องรีบ กว่าจะลงจากโรงงานกัน ก็ตอนที่ต้องปิดโรงงานเลยทีเดียว
คนเข้าอาบน้ำก็ทยอยกันเข้า มันก็เลยไม่ได้เบียดกัน ผมอาบเสร็จก่อนมัน จนผมแต่งตัวเสร็จมันก็ยังอาบไม่เสร็จ “ไอ้แว่นมึงอาบน้ำที ยังกับบ้านพี่สาวเลยนะเร็วๆ” ผมต้องกระตุ้นมันด้วยเสียงดังๆมันถึงจะเสร็จได้ “เสร็จแล้ว เสร็จแล้ว ครับพี่ใหญ่ ” มันรีบลุกลี้ลุกลน พูดกับผม รีบนุ่งผ้าแต่งตัวโดยไวไม่ถึง 5 นาทีเสร็จ ผมได้เอาถุงหิ้วมาให้มันแล้วบอกกับมันว่า
“มึงเอาโฟมล้างหน้าและก็แป้งเย็นแปรงสีฟันของกูกับของมึง แล้วก็ยาสีฟันใส่ถุงนี้ถือขึ้นห้องไปด้วยเอาไว้อาบน้ำก่อนนอน” มันแปลกใจกับสิ่งที่มันได้ยิน ” พี่อาบน้ำข้างบนได้ด้วยหรอครับวิเศษไปเลย ” มันบอกกับผมแล้วก็จัดแจงทำทุกอย่างที่ผมบอกโดยไว…เป็นไงครับคุณผู้อ่านในที่สุดก็ถึงเวลาขึ้นห้องสักทีการพาทัวร์ก็จบลงเพียงเท่านี้..แล้วพบกันตอนหน้าสวัสดีครับ (โปรดติดตามตอนต่อไป) ” หมีขาว ขั้ว โลกเหนือ ” #คุก (อิสระภาพ ความหวัง กำลังใจ) บทที่37
ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่ QuotesAboutSmile และ Keywordsfun
