"ความสุขที่แท้จริง​ คือการมีอิสระภาพ​" บางครั้งความเงียบมันก็มอง ดูน่ากลัว เหมือนกับวันนี้นะที่อะไรๆมันจะดูปกติ

" กำลังใจ อยู่ข้างหลัง ความหวังอยู่ข้างหน้า กลัวหรือ กล้า อยู่ที่ใจ " ** หลังจากเมื่อคืนนี้ ที่โดนชุดดำ จู่โจมได้ผ่านพ้นไป ...

"ไม่มีภูเขาลูกใดที่สูงกว่าดวงอาทิตย์ขึ้น ไม่มีอุปสรรคใดสู้ความพยายามของคน" หลังจากที่ได้ไปคุยกับพี่อิ๋ว และก็ได้ทำตามที่พี่อิ๋วบอก พี่เล็กก็ได้เดินเรื่องจัดการจนได้เงินสด มา12,000 บาท ซึ่งในความรู้สึกของผม

" หวังได้...แต่อย่าหวังจนเกินไป หวังให้พอดีและเราจะมีความสุข " ตื่นเต้นตั้งแต่คืนแรกจริงๆ กว่าผมจะได้นอน เที่ยงคืนกว่าเห็นจะได้ ได้เห็นการทำโทษที่โหดร้าย ความเจ็บปวดของเหล่านักโทษ แต่ก็ถือว่าผมโชคดี

พอได้เห็น สภาพประชากร ในห้องพิเศษของแดนแรกรับ ขนาดห้องที่ใหญุ่ กับดูเล็กลงไป เมื่อเทียบกับจำนวนคนในห้อง ผมได้หันไปมองป้ายหน้าห้องที่ได้บอกจำนวนคน ด้วยหมึกสีแดง 238คน

เมื่อตอนที่แล้ว ผมได้เล่าถึงโรงครัวจนจบEp.1และผมจะมาต่อ Ep.2 กันเลยนะครับ...ต่อมาจากโรงครัว ก็ จะเป็นอาคารทรงแปด เหลี่ยม อยู่ติดกับโรงครัว มีขนาดชั้นเดียว กระทัดรัด และด้านข้างจะมีพระประธานเอาไว้ให้ผู้คุม

หลังจากที่ผมได้เล่าถึง สถานที่ต่างๆภายในแดนหมดแล้ว ต่อไปผมจะขอเล่าสถานที่ต่างๆรอบๆแดนที่ผมอยู่ให้คุณผู้อ่านได้รับรู้ว่า มีอะไรกันบ้างนะครับ นอกจากแดนเด็ดขาดชายที่ผมอยู่แล้ว

จากการที่ผม..ได้อธิบายสถานที่ของเรือนจำจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคกลาง และเป็นแดนที่ผมอยู่ ให้คุณผู้อ่านได้รับรู้ ถึง สภาพแวดล้อมและสิ่งปลูกสร้างภายในแดน รวมถึงด้านมืดภายในคุก พอสังเขปแล้ว

ความอ่อนแอ...เราเคยสัมผัสมากันทุกคน จะมากหรือน้อยมันก็อยู่ที่ความแกร่ง...ของใจคน เข้มแข็งและอดทนต่อทุกสถานการณ์ที่ถ่าโถมเข้าใส่ แต่ไม่ว่าคน คน นั้นจะแกร่งดังหินผาเพียงใด ก็ต็องมีวันอ่อนแอ

การสูญเสียอิสระภาพ มันช่างแสนทรมานทั้งกายและใจ ไม่ว่าเราจะมองไปทางไหน ก็เห็นเพียงแต่กำแพงสีขาวล้อมรอบ ปิดกั้นทัศนียภาพ ของ ตึกรามบ้านช่อง ถนนหนทาง โรงเรียน วัด ผู้คน ทุกๆอย่างที่โลกภายนอกมีเอาไว้ โลกที่ผมอยู่ในตอนนี้ เป็นโลกหลังกำแพงสูงที่เรียกว่าคุก ...